Ayrılma Kaygısı Bozukluğu: Bağlanma Korkusunun Üstesinden Gelmek

Ayrılma kaygısı bozukluğu, bireyin özellikle kendisine yakın olan kişilerden ayrılma düşüncesiyle yoğun bir kaygı ve korku yaşaması durumudur. Bu kaygı, kişinin günlük yaşam aktivitelerini önemli ölçüde kısıtlayabilir ve sosyal ilişkilerini olumsuz etkileyebilir. Çocuklarda sıklıkla görülen bu bozukluk, yetişkinlerde de ortaya çıkabilir.

Ayrılma Kaygısı Bozukluğunun Belirtileri

Ayrılma kaygısı bozukluğu, çeşitli belirtilerle kendini gösterebilir. Bunlar arasında;

• Ayrılma düşüncesinin yarattığı yoğun kaygı ve korku:

  Bağlı olduğu kişiden ayrılma düşüncesi bile bireyde aşırı endişe yaratabilir.

• Ayrılma sırasında fiziksel belirtiler:

  Baş ağrısı, karın ağrısı, bulantı, nefes darlığı gibi fiziksel şikayetler görülebilir.

• Ayrılma korkusundan dolayı okul veya sosyal etkinliklerden kaçınma: Ayrılma kaygısı yaşayan bireyler, okul veya sosyal etkinliklere katılmaktan çekinebilirler.

• Tek başına kalmaktan korkma:

  Evde yalnız kalma veya karanlıkta uyuma gibi durumlarda yoğun kaygı yaşanabilir.

• Bağlı olduğu kişiden ayrılmamak için ısrarcı olma:

  Birey, sürekli olarak bağlı olduğu kişinin yanında kalmak isteyebilir ve ayrılmamak için çeşitli taktikler geliştirebilir.

• Bağlı olduğu kişinin başına kötü bir şey geleceği endişesi:

  Birey, bağlı olduğu kişinin hastalanacağı, kaza yapacağı veya öleceği gibi düşüncelerle sürekli olarak meşgul olabilir.

Ayrılma Kaygısı Bozukluğunun Nedenleri

Ayrılma kaygısı bozukluğunun kesin nedenleri tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik yatkınlık, çevresel faktörler ve beyin kimyası gibi çeşitli faktörlerin rol oynadığı düşünülmektedir.

• Genetik yatkınlık:

  Ailede anksiyete bozukluğu öyküsü olan bireylerde ayrılma kaygısı bozukluğu gelişme riski daha yüksek olabilir.

• Çevresel faktörler:

  Travmatik yaşantılar, aile içinde yaşanan sorunlar veya aşırı koruyucu bir aile ortamı ayrılma kaygısı bozukluğunun gelişmesine katkıda bulunabilir.

• Beyin kimyası:

  Beyindeki bazı nörotransmitterlerin dengesizliği, ayrılma kaygısı bozukluğuna neden olabilir.

Ayrılma Kaygısı Bozukluğunun Tedavisi

Ayrılma kaygısı bozukluğu, etkili tedavi yöntemleriyle yönetilebilen bir durumdur. Tedavi, bireyin yaşına, belirtilerin şiddetine ve eşlik eden diğer sorunlara göre kişiselleştirilir.

• Psikoterapi:

  Bilişsel davranışçı terapi (BDT), ayrılma kaygısı bozukluğunun tedavisinde en sık kullanılan yöntemlerden biridir. BDT, bireyin olumsuz düşünce ve davranışlarını değiştirerek kaygıyı azaltmayı amaçlar.

• İlaç tedavisi:

  Şiddetli belirtilerin olduğu durumlarda, antidepresan veya anksiyete giderici ilaçlar kullanılabilir.

• Aile terapisi:

  Aile terapisi, özellikle çocuklarda görülen ayrılma kaygısı bozukluğunda etkili olabilir. Aile üyelerine, çocuğun durumunu anlamaları ve ona nasıl destek olacakları konusunda eğitim verilir.

Ayrılma kaygısı bozukluğu, tedavi edilmediğinde bireyin sosyal yaşamını ve okul başarısını olumsuz etkileyebilir. Ancak, erken teşhis ve uygun tedavi ile bu bozukluğun üstesinden gelmek mümkündür. Eğer siz veya çocuğunuz ayrılma kaygısı belirtileri gösteriyorsa, bir psikolog veya psikiyatristten yardım almanız önemlidir.